۱۷ آبان ۱۳۸۸

در سوگ چماقداران

سرودم هجوی و غوغا به پا شد
شفا هم اخته شد، نامش جفا شد
رسید از ره کاوه با چماق اش
سیاوش هم سیاهی لشکرش شد
رگ غیرت ز نادانی ورم کرد
چماق ها بر سر دستان هوا شد
گمانم سوزشی رفت در اسافل
بدادند فحش و کشتن هم روا شد
یکی چُس ناله ها کردند و تهدید
ندانستند که آن دوران طی شد
ندانستند علم در خاک رفته است
هویدا کشته و بی خانمان شد
ساواک منحل شده شاه هم فقید است
خمینی آمد و صاحب زمان شد
چو شعبان رفت وخرقه تهی شد
فقیهی بر چماقداران ولی شد
برو مسکین به حال خود شفا کن
که دوران شجاع الدین طی شد
برو آزادگی آموز ز پروین
ستاره باشد و در آسمان شد
شنیدم ساقی آمد با ظرافت
شکستی جام می و عیش کور شد
نهاد «آی پی» تان در لیست تاریک
چماق بازی در این سایت بی اثر شد
بیا نوشین بگیر جامی ز ساقی
که دوران چماق داری طی شد

5 آبان 1388

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر