به مناسبت قمه زنی خسرو خزاعی، مدیر کانون اروپایی جهان بینی زرتشت ، در همایش بزرگداشت تعزیه در یونسکو.
سفر کردی به یونسکو، پی نان و پی نامی
در این سودا، نماند برجا، همانا جز بدنامی
برفتی و زدی بوسه بر، پا های دهشیری
ندیده کس چنین روبه، چو تو، در هیچ نخجیری
سخن ها گفتی از حیدر ، احادیثی هم از حنبل
هم از وافور واز منقل، هم از جادو و از جنبل
برای کتلت و کوکو، بشد زرتشت بی حرمت
برای زلف معصومه[1]، برفت از پای توسترت
بخوردی خاویار مفت و، هردم زدی آروغ
سخن گفتی ز باد دل، شدی درپندار ها، فاروق
بکردی تعزیه را مهتر و ، نوروز را کهتر
زدی بر سرقمه، بر ماتحت خود خنجر
چو رسواگشتی و آخر، دروغی گفتی و مهمل
ترهات گو کمتر، ببند آن روزن محبل
بلطف حاج علی آقا [2] ، یکی جاسوس بگرفتی
دریغا کز بد ایام، رگی با پوست بگرفتی
بگفتی پشت کردی بر امارات
چنین قمبل!کسی هرگز ندیده درخرابات
بگفتی گر شودلازم، به مسجد میروی هردم
ز ابریق هم مشو غافل، که لوله اش باشدت مرهم
افا ضاتی چنان گفتی، و غوغا کردی بر منبر
افاضاتی چنین فاحش نزیبد بر تو ای ابتر
بمانند خری! بی دم، برفتی در پی یک دم
دو گوش از دست بدادی لیک، آخر هم ندیدی دم
وطن ارزان گذاشتی ای مکلا ! ، در کف ملا
شدی راًس الخلاء[3] در مسجد و، ابریق آور ملا
اگر خواهی شوی پردیس[4] ، برو در کوی ژاله شو
بزن با افتخار [5] ، جامی و، برو سیّد ، آدم شو !
[1]- معصومه متقیان مدیر انجمنی در فرانسه.
[2]- علی رحیمی، نام مامورخیالی و ساختگی در اتریش، توسط سید خلیل (خسرو) خزاعی.
[3]- مستراح.
[4]- نام مستعار سید خلیل خسرو خزاعی.
[5]- سیده افتخارالسادات دفتریان، معروفه به ژاله کچل.
سفر کردی به یونسکو، پی نان و پی نامی
در این سودا، نماند برجا، همانا جز بدنامی
برفتی و زدی بوسه بر، پا های دهشیری
ندیده کس چنین روبه، چو تو، در هیچ نخجیری
سخن ها گفتی از حیدر ، احادیثی هم از حنبل
هم از وافور واز منقل، هم از جادو و از جنبل
برای کتلت و کوکو، بشد زرتشت بی حرمت
برای زلف معصومه[1]، برفت از پای توسترت
بخوردی خاویار مفت و، هردم زدی آروغ
سخن گفتی ز باد دل، شدی درپندار ها، فاروق
بکردی تعزیه را مهتر و ، نوروز را کهتر
زدی بر سرقمه، بر ماتحت خود خنجر
چو رسواگشتی و آخر، دروغی گفتی و مهمل
ترهات گو کمتر، ببند آن روزن محبل
بلطف حاج علی آقا [2] ، یکی جاسوس بگرفتی
دریغا کز بد ایام، رگی با پوست بگرفتی
بگفتی پشت کردی بر امارات
چنین قمبل!کسی هرگز ندیده درخرابات
بگفتی گر شودلازم، به مسجد میروی هردم
ز ابریق هم مشو غافل، که لوله اش باشدت مرهم
افا ضاتی چنان گفتی، و غوغا کردی بر منبر
افاضاتی چنین فاحش نزیبد بر تو ای ابتر
بمانند خری! بی دم، برفتی در پی یک دم
دو گوش از دست بدادی لیک، آخر هم ندیدی دم
وطن ارزان گذاشتی ای مکلا ! ، در کف ملا
شدی راًس الخلاء[3] در مسجد و، ابریق آور ملا
اگر خواهی شوی پردیس[4] ، برو در کوی ژاله شو
بزن با افتخار [5] ، جامی و، برو سیّد ، آدم شو !
[1]- معصومه متقیان مدیر انجمنی در فرانسه.
[2]- علی رحیمی، نام مامورخیالی و ساختگی در اتریش، توسط سید خلیل (خسرو) خزاعی.
[3]- مستراح.
[4]- نام مستعار سید خلیل خسرو خزاعی.
[5]- سیده افتخارالسادات دفتریان، معروفه به ژاله کچل.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر